dag 11

hallo!

de engelse chocoladepudding was heerlijk! beetje warm nog met smeltende chocolade er in en een bolletje vanilleijs erbij....
Je zou er zo om blijven en niet verder gaan trekken...
het was er dan ook erg druk. Leuk om al die verschillende mensen te horen. we zaten `s avonds met z`n allen in de louncheroom, met de openhaard aan en heel gezellig te kletsen. jongeren die over verliefdheid hadden natuurlijk, maar voor ons heel leuk om naar te luisteren... jaja, wij zijn de ouderen....

vanmorgen zijn we nog half slapend om 8 uur opgestaan. Na het ontbijt bleek dat we ons vergist hadden en dat het nog maar 7 uur was bij het opstaan....
maar we hebben heerlijk ontbeten. Brood met jam.... en heel veel thee.
om iets over achten zijn we naar de markt gegaan. we moesten immers eten hebben voor vanavond. We hadden nog een halve sla, dus daar moest aardappel en worst bij.
op de markt, die groots werd aangekondigd, was niet veel te zien... een paar plaatstelijke boeren met hun eigen groente en zelfgemaakte honing, houten speeltjes of wollen sokken...
maar goed, aardappelen dus en worstjes gekocht en toen zijn we weer op pad gegaan. We zijn nu eerst naar de kust gereden, richting Westport.
onderweg kwamen we een sportveld tegen waar een rugbywedstrijd aan de gang was. Daar hebben we even gekeken, en in die tijd, ongeveer een half uurtje, zijn er 2 spelers gewond afgevoerd... IJs doet wonderen daar! Kun je nagaan wat een ruige sport, maar mooi om te zien. Als dat gekruip op die bal, en dan is die bal al lang weer weg...
Bij Inangahua zijn we afgeslagen en zijn naar beneden afgezakt richting Greymouth, waar we nu zijn, weer in een backpakkershostel.
Dit maal zijn we in de Ark van Noach en hebben we de olifantenkamer.... (ik ben toch wel genoeg afgevallen???)
Je zult de varkenskamer maar hebben....
het is leuk, de hele kamer hangt vol met foto`s van olifanten. Iedere kamer heeft een ander dier als thema.
We hebben heerlijk uitgerust en hebben het eten gekookt. Lekker!
Nu zitten we weer heerlijk voor de open haard ons boek te lezen.
Onderweg hier naar toe hebben we veel slecht weer gehad. We zijn veel bovenop de bergen geweest, het was zeer bewolkt, dus veel regen.
Maar dat geeft niet, dat heeft hier ook weer zijn charme... Mooie bergen, voor de helft in de wolken...
Gisteren bij die jongelui vertelden we nog dat als wij er zijn, het dan altijd regent... Ze vroegen ons als we de volgende dag zouden vertrekken, of we de regen dan mee wilden nemen... nou, dat doen we toch graag????
We hebben veel oude Kiwi-huisjes gezien. Wat een troep rond de huisjes en een verf loze toestand zeg... Bij ons zouden ze het huisje direct afbreken...
Kiwihuisjes zijn heel klein. Nog kleiner dan bij ons een zomerhuisje. En ze zijn er in alle kleuren van de regenboog, dat dan weer wel.. heel vrolijk.
Hoog in de bergen heb je hele andere planten dan bij ons op het vlakke land. Bijna allemaal naaldbomen. Veel, heel veel brem, veel Camellia`s en wat dacht je van de rododenderons.... die staan heir vol op in bloei maar het zijn complete bomen! Niks geen struikjes zoals bij ons.
Ook zijn we sinaasappel-, citroen- en grapefruitbomen tegen gekomen. Die vruchten hangen nog aan de bomen, terwijl het hier toch net winter is geweest....
Morgen willen we langs de kust naar beneden trekken, naar de Franz Josefberg en de Fox Glacier. Daar heb je ook glimwormpjes in de avond.... We komen door veel Nationale parken, dus veel moois om te bekijken. Zelfs een kalfje dat net geboren was, de moeder was het net uit het vlies aan het likken! Zomaar, midden in de wei.
Heel veel lammetjes ook. Rond Richmond zagen we veel pasgeboren lammetjes met de navelstreng er nog aan, maar hier aan de westkust zijn ze al wat verder en krijgen ze al wol op hun lijfje. Het zijn geen Texelse schapen, maar schapen met hele mooie grote koppen met veel wol op de kop. Prachtig!
Vandaag hebben we waterval gezien, en heel veel rivieren. Ze zijn bijna allemaal leeg.... Je zou toch na de winter verwachten dat ze overvol zouden zijn, maar dat is dus niet zo. Het zijn kleine stroompjes geworden, die in een zee van keien stromen. Zo kun je zien hoe groot de rivier werkelijk is als het vol water staat.
er zijn onnoemelijk veel kreekjes... vernoemd naar wie weet allemaal...
Red Arthur, Allen, Nice Annie!!!! Ashley, Hokitika, Blackball, etc, etc,....
Voor Jansen Venneboer is het hier een paradijs met al die bruggetjes. haha.
Morgen dus weer een mooie dag hoop ik en voor nu lekker slapen. Maar eerst nog een kopje lekkere koffie natuurlijk!
groetjes. Ingrid en Dik